reis abi.......
7 aylık alman kurduyum, fakat şu an itibariyle kendimi bu ailenin oğlu zannediyorum umarım onlar da beni evlatları olarak görüyorlardır. ilk geldiğim gün biyolojik annemin kokusu hala üzerimdeydi... çok yoğun bir korku ve bir o kadar bit ile yeni aileme kavuştum..
babam fena birine benzemiyor, annem ve ablalarım var..
bebekken annem ayaklarında sallar uyuturdu beni.elleriyle yedirirdi mamalarımı..anammm, canım anammm......
geceleri onun saçları arasında uyuyakalırdım. bir gün hiç unutmam annem çarşıdan geldiğinde onu karşılarken' ANNEEE' diye sesleniverdim , aman ,ev halkının halini bir görseydiniz ,hepsi ŞOK ŞOK ŞOK... ne var bunda ,seviyorum annemi allah allah!
Ben hastalandığımda ,bir de aşılarım yapıldığında en çok annem üzülmüştü. dayanamıyor bana ,seviyor beni. ben de biraz kıskanıyorum onu.
kimse yanına gelsin istemiyorum. gelenleri de ısırıyorum zaten.....:)( özellikle babamı)
bir de ablalarım var 2 tane onları da çok sevdim..beni hiç üzmediler..pati vermeği (ne işlerine yarayacaksa ..:) ) onlar öğretti bana.....
babamdan bahsedeyim azcık.. adam bildiğin psiko.. birbirimizi parçalayarak geçiyor günlerimiz. yatırıyor yere ezim ezim eziyor beni ..
anacım ben kurdum ne uğraşırsın benle , ben de her seferinde biraz kolundan biraz bacağından derken parça parça götürüyorum adamı ...oh canıma değsin..psiko baba ... (laf aramızda seviyorum keretayı - babamı yani:)
şu an temel itaat eğitimi diye beni bir sürü itin arasına atıp gittiler...ama alacağınız olsun bunun dönüşü de var.. İNTİKAAAAM..!
Annem babam ve ablalarım beni merak etmeyin DÖNÜŞÜM MUHTEŞEM OLACAK... imza: REİS